Home
Drugim rodzajem pomocy, który przewiduje ustawa z dnia 16.07.2020 r. o udzielaniu pomocy publicznej w celu ratowania lub restrukturyzacji przedsiębiorców (Dz.U. z 2020 r. poz. 1298; dalej jako: Ustawa) jest tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne. Zgodnie z pkt 28 Wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji (Dz.Urz. UE C Nr 249) jego celem jest: (…) wsparcie restrukturyzacji przedsiębiorstwa poprzez stworzenie warunków niezbędnych beneficjentowi do zaplanowania i wdrożenia odpowiedniego działania na rzecz przywrócenia jego długoterminowej rentowności.
Do kręgu beneficjariuszów tymczasowego wsparcia restrukturyzacyjnego należą wyłącznie mikro, mali lub średni przedsiębiorcy, którzy znajdują się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Pomoc jest im udzielana w celu umożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej przez okres niezbędny do wdrożenia działań restrukturyzacyjnych, których zadaniem jest przywrócenie długoterminowej konkurencyjności na rynku. Niemniej jednak pomoc może zostać przyznana, zgodnie z art. 26 ust. 2 Ustawy, na zasadzie wyjątku, także przedsiębiorcy, który nie znajduję się w trudnej sytuacji ekonomicznej: (…) jednakże z powodu zaistnienia wyjątkowych i nieprzewidzianych okoliczności wymaga pilnego wsparcia płynności finansowej, jeżeli, zgodnie z przesłankami określonymi w art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz.U. z 2020 r. poz. 814):
Warto wyjaśnić, kogo należy utożsamiać z mikro, małymi i średnimi przedsiębiorcami, bowiem wyłącznie oni uprawnieni są do otrzymania pomocy na tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne. W słowniku pojęć Ustawa definiuje tych przedsiębiorców za pomocą przepisów unijnych tj. w rozumieniu – art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. (przy czym ustawa za Wytycznymi wskazuje, że po tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne będą mogły sięgnąć również tzw. mniejsze przedsiębiorstwa państwowe), zgodnie z którym to pułapy finansowe i pułapy zatrudnienia określają kategorię przedsiębiorstwa. Ogólnie do mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw ("MŚP") należą przedsiębiorstwa, które zatrudniają mniej niż 250 pracowników i których roczny obrót nie przekracza 50 milionów EUR, lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 milionów EUR. Małe przedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 50 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 milionów EUR, natomiast mikroprzedsiębiorstwo definiuje się jako przedsiębiorstwo, które zatrudnia mniej niż 10 pracowników i którego roczny obrót lub roczna suma bilansowa nie przekracza 2 milionów EUR.
Mając wyznaczony zakres podmiotów legitymowanych do uzyskania wsparcia, należy zatem przejść do meritum, czyli określenia rodzaju oferowanej pomocy. Jest nią oprocentowana pożyczka, udzielana na okres 18 miesięcy, jako samodzielny instrument, bądź kontynuacja pomocy na ratowanie. Jej wysokość została ograniczona do kwoty, która stanowi niezbędne wsparcie do kontynuowania działalności przez przedsiębiorcę. Beneficjenci mogą ubiegać się o przedłużenie tymczasowego wsparcia restrukturyzacyjnego do dnia udzielenia pomocy na restrukturyzację.
Procedura otrzymania wsparcia uruchamiana jest poprzez sporządzenie wniosku skierowanego do ministra właściwego do spraw gospodarki (obecnie Minister Rozwoju) albo do Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. (w chwili publikacji niniejszego wpisu nie pojawiła się jeszcze informacja o powierzeniu przez Ministra Rozwoju udzielania pomocy ARP, ale należy na bieżąco śledzić strony internetowe ministerstwa oraz ARP, aby ustalić prawidłowego adresata wniosku). Wniosek musi zawierać co do zasady elementy określone w art. 29 ust. 2 Ustawy, czyli m.in: dane identyfikujące przedsiębiorcę, określenie prowadzonej przez niego działalności, wysokości wnioskowanej pomocy, opisanie trudnej sytuacji ekonomicznej, okresu, na jaki ma zostać udzielona pomoc, przedstawienie skutków ekonomiczno-społecznych oraz stosowne oświadczenia. Tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne obwarowane jest także koniecznością wdrożenia uproszczonego planu restrukturyzacji zawierającego zestawienie planowanych działań służących naprawie przedsiębiorstwa. Plan ten stanowi załącznik do wniosku o tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne.
Udzielenie wsparcia wiąże się także z szeregiem obowiązków ze strony przedsiębiorców. Prócz oczywistych, w postaci zwrotu pożyczki i wykorzystania jej zgodnie z przeznaczeniem, konieczne jest także przedkładanie sprawozdań – kwartalnych oraz końcowego. Nadto, beneficjent obowiązany jest do poddania się ewentualnym kontrolom ze strony właściwego organu.
Tymczasowe wsparcie restrukturyzacyjne może być skuteczną formą pomocy dla przedsiębiorców, którzy własnymi siłami nie są w stanie przeprowadzić restrukturyzacji, z uwagi na jej znaczne koszty. Udzielone wsparcie z całą pewnością wpłynie na uskutecznienie działań naprawczych, pozwalając przedsiębiorcom będącym w trudnej sytuacji ekonomicznej uniknąć przedwczesnej likwidacji.
Jedynym mankamentem regulacji może okazać się niewystarczająca ilość środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa. Szansą na zniwelowanie ilości odrzuconych wniosków o pomoc z uwagi na wyczerpany limit wydatków budżetowych jest zapis ustawy przewidujący, iż do 31 grudnia 2021 r. pomoc może być dofinansowana ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 powołanego ustawą z dnia 31.03.2020 r. o zmianie ustawy
o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 poz. 568).
