Home
Na temat ogólnych zagadnień dotyczących uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego wprowadzonego Tarczą 4.01 (dalej także jako: „Ustawa”) pisaliśmy już TUTAJ. Dzisiejszy wpis będzie dotyczył jedynie krótkiego wycinka całej procedury: przebiegu uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego po przyjęciu układu.
W toku postępowania restrukturyzacyjnego dłużnik dąży do zawarcia układu z wierzycielami. Układ ten reguluje zasady spłaty zobowiązań dłużnika – np. przewiduje rozłożenie spłaty zobowiązań na raty, czy też częściowe umorzenie długów restrukturyzowanego podmiotu. Aby układ został przyjęty, za tą decyzją musi zagłosować odpowiednia większość wierzycieli. To jednak nie wszystko – następnie układ musi jeszcze zostać zatwierdzony przez sąd.
W tym celu, w uproszczonym postępowaniu restrukturyzacyjnym, dłużnik wnosi do sądu rozbudowany i sformalizowany wniosek o zatwierdzenie układu. Następnie sąd powinien wydać postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia układu w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia omawianego wniosku. Jest to jednak termin instrukcyjny i jak pokazuje praktyka – niestety nierzadko niedotrzymywany.
Wydanie postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia układu poprzedza badanie przeprowadzane przez sąd m.in. w zakresie:
- dochowania terminu na złożenie wniosku o zatwierdzenie układu przez dłużnika, który wynosi cztery miesiące od dnia obwieszczenia w MSiG o otwarciu uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego;
- treści propozycji układowych, w tym prawidłowości ewentualnego podziału wierzycieli na grupy interesów,
- formy i wyniku głosowania nad propozycjami układowymi przez wierzycieli,
- sumy wierzytelności spornych, która nie może przekraczać 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania, a także
- przesłanek do odmowy zatwierdzenia układu, w tym: czy układ narusza prawo, czy jest oczywiste, że nie zostanie wykonany (podstawy bezwzględne – sąd musi odmówić zatwierdzenia układu) oraz czy warunki układu są rażąco krzywdzące dla wierzycieli, którzy głosowali przeciw układowi i zgłosili zastrzeżenia (podstawa fakultatywna – sąd może, ale nie musi odmówić zatwierdzenia układu).
Samo więc pozyskanie przez dłużnika odpowiedniej większości głosów wierzycieli nie gwarantuje jeszcze, że układ, mówiąc w uproszczeniu, wejdzie w życie. Jeżeli sąd zidentyfikuje przesłankę stanowiącą podstawę do odmowy zatwierdzenia układu, wyda stosowne postanowienie, które jeżeli następnie stanie się prawomocne (na postanowienie o odmowie zatwierdzenia układu przysługuje zażalenie), będzie oznaczało, że restrukturyzacja nie dojdzie do skutku.
Jeżeli jednak w danej sprawie nie wystąpią opisane powyżej przeszkody, sąd wyda postanowienie o zatwierdzeniu układu, wskazując w sentencji postanowienia treść układu. Treść warunków układu zawarta w sentencji postanowienia sądu, co oczywiste, powinna odpowiadać treści propozycji układowych dłużnika poddanych pod głosowanie i przyjętych przez wierzycieli.
Postanowienie o zatwierdzeniu układu podlega następnie obwieszczeniu wraz z pouczeniem o prawie do jego zaskarżenia. Jeżeli sprawa została rozpoznana na posiedzeniu niejawnym, od dnia obwieszczenia, uczestnikom postępowania biegnie termin na wniesienie zażalenia. Uczestnicy postępowania, którym doręczono postanowienie o zatwierdzeniu układu, liczą termin na wniesienie zażalenia od dnia doręczenia orzeczenia. Choć zgodnie z ogólną zasadą termin do wniesienia środka zaskarżenia od postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym wynosi tydzień, w przypadku postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia układu zażalenie wnosi się w terminie dwóch tygodni.
Od dnia wydania postanowienia o zatwierdzeniu układu, do dnia jego uprawomocnienia, nadzorca układu wykonuje uprawnienia nadzorcy sądowego. Po bezskutecznym upływie terminu na wniesienie środka zaskarżenia (albo rozstrzygnięciu na korzyść dłużnika), postanowienie o zatwierdzeniu układu staje się prawomocne. Wówczas nadzorca układu obejmuje funkcję nadzorcy wykonania układu (chyba że układ stanowi inaczej; na temat roli nadzorcy w toku wykonywania układu pisaliśmy już TUTAJ). W dalszej kolejności pozostaje już tylko (albo aż) wykonać układ.
Warto pamiętać, że uzyskanie odpowiedniej większości głosów wierzycieli za przyjęciem układu nie gwarantuje jeszcze powodzenia restrukturyzacji. Do tego będziemy potrzebowali również zatwierdzenia układu przez sąd, a następnie, bodaj najważniejszego – wykonania układu przez dłużnika. Dopiero po przebyciu tej drogi można powiedzieć, że restrukturyzacja zakończyła się pełnym sukcesem – dłużnik zdołał uchronić się przed upadłością, wykonał układ i jest w stanie ponownie podjąć konkurencję w twardej rzeczywistości rynkowej. Inicjując uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne, dłużnik powinien zatem patrzeć perspektywicznie i poza dążeniem do uzyskania poparcia odpowiedniej większości wierzycieli, działać zgodnie z prawem i starać się zapewnić podstawy do rzeczywistego wykonania przyszłego układu.
1 Precyzując: ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19.
